Żyjemy dzięki porozumiewaniu się

Pięciu osobom zapłacono za to, by samotnie spędziły jak najwięcej czasu w zamkniętym pokoju. Pierwsza osoba wytrzymała tylko 2 godziny. Trzy osoby opuściły swoje samotnie po 2 dniach ze słowami „nigdy więcej”. Najdłużej, bo aż 8 dni wytrzymała piąta osoba, ale była na skraju wyczerpania emocjonalnego.

Opis tego eksperymentu znajdziemy w publikacji słynnego amerykańskiego psychologa społecznego i specjalisty rozwoju emocji, Stanleya Schachtera: „The psychology of affiliation.” Te i inne badania na temat relacji międzyludzkich dowodzą jednego – że potrzeba kontaktu z innymi ludźmi jest w nas bardzo silna. Czytając wywiady z podróżnikami, którzy w samotności pokonują wyznaczone przez siebie „ścieżki”, czy to w górach, czy na morzu czy w dżungli, wszyscy są jednomyślni mówiąc, że najtrudniejsza w tym wszystkim nie jest sama podróż, ale samotność. To, jak silnie brak towarzystwa może oddziaływać na naszą psychikę możemy przeczytać w bardzo znanej książce Daniela Defoe „Przypadki Robinsona Crusoe”, kiedy to główny bohater, młody marynarz ląduje na bezludnej wyspie i musi sobie radzić nie tylko z przeciwnościami losu, ale również z samotnością. Podobną historię opisuje przepiękny film z Tomem Hanksem w roli głównej: „Cast Away – poza światem”, gdzie pilot samolotu w wyniku jego awarii trafia na bezludną wyspę, gdzieś na wodach Pacyfiku i przez lata jest skazany wyłącznie na własne towarzystwo.

Oczywiście są sytuacje, gdy potrzebujemy samotności, np. kiedy chcemy odpocząć, przemyśleć w spokoju ważne dla nas sprawy, popracować etc. Jednak istnieją tzw. granice samotności, których przekraczanie oznacza dla nas udrękę, ogromne poczucie osamotnienia i pustki, depresję, zaburzenia osobowości.

Nawet będąc osobą mało towarzyską, starajmy się mieć wokół siebie ludzi, z którymi będziemy mogli porozmawiać.

Nasze potrzeby porozumiewania się możemy podzielić na 4 rodzaje:

1. Potrzeby FIZJOLOGICZNE

Naukowcy wykazali, że chroniczna samotność ma ogromny negatywny wpływ na nasz stan zdrowia i samopoczucie. Ludzie, którzy unikają kontaktów z innymi ludźmi są bardziej podatni na stres, znacznie częściej zapadają na różne choroby, np. przeziębienia, choroby serca, choroby neurologiczne a nawet choroby nowotworowe.

LUDZIE POTRZEBUJĄ LUDZI! :-)

2. Potrzeby TOŻSZAMOŚCIOWE

Porozumiewanie się jest źródłem wiedzy o nas samych. To, jacy jesteśmy, dowiadujemy się między innymi stąd, jak inni na nas reagują. W momencie narodzin przecież, nie mamy pojęcia kim jesteśmy: czy jesteśmy atrakcyjni czy nie, grubi czy szczupli… etc. To ludzie, którzy nas otaczają wywierają wpływ na rozwój naszej tożsamości, jak również na naszą pewność siebie czy poczucie własnej wartości.

3. Potrzeby SPOŁECZNE

Przyjaźń, miłość, współpraca, pomaganie, szczęście, empatia … nie mogą istnieć bez innych ludzi wokół nas, bez porozumiewania się.

4. Potrzeby PRAKTYCZNE

Nie da się w naszym codziennym życiu funkcjonować bez chociaż minimalnego porozumiewania się. Wizyty w sklepie, u lekarza, fryzjera, w kawiarni/ restauracji, na poczcie, na dworcu/ lotnisku itp. wymagają wykorzystania przez nas uniwersalnego narzędzia porozumiewania się, jakim jest mowa i komunikacja interpersonalna.

Obecnie, gdy źródeł tej komunikacji jest bardzo bardzo wiele (telefon, internet, media społecznościowe, telekonferencje, spotkania …), umiejętność rozmowy i aktywnego słuchania są najważniejszą kompetencją, jakiej szukają u kandydatów do pracy współcześni pracodawcy. Mówi się, że umiejętności porozumiewania się są aktualnie ważniejsze od tradycyjnych, jak: umiejętności techniczne, doświadczenie zawodowe i wiedza.

Dla tych, którzy uważają, że gorzej radzą sobie w relacjach interpersonalnych jest dobra wiadomość. Nikt nie rodzi się z umiejętnością efektywnego porozumiewania się. Aby robić to skutecznie, należy ją ćwiczyć. Mistrzów Porozumiewania Się wyróżniają takie cechy jak: